świętego na sens dosłowny (sensus litteralis) i sens duchowy (sensus spiritualis). Sens duchowy z kolei dzielił się na sens alegoryczny, odsłaniający prawdy wiary, moralny, zawierający normy postępowania w życiu, i anagogiczny, odnoszący się do życia po śmierci. Te zasady noematyki (teorii sensów biblijnych) rozciągały się wszakże nie tylko na Pismo święte, lecz także na utwory literackie nie objawione: tak czytano Eneidę, tak napisana była Boska komedia.<br>Greckie allegoria oznacza przysłonięcie znaczeniem dosłownym innego, ukrytego sensu, dostęp<br>nego dla wtajemniczonych po ujawnieniu klucza. Inaczej: o alegorii mówimy wtedy, gdy jakiś znak posiadający znaczenie dosłowne zostaje wyposażony w inne, ukryte i umowne znaczenie