byleby z odwagą stawić im czoło.<br>Jozue wpadł w taką rozpacz, że rozszarpał na sobie płaszcz i tunikę. Potem modlił się i kajał całą noc przed arką przymierza, prosząc Jahwe o ujawnienie powodów, dla których odmówił im swojego poparcia. I oto dowiedział się rzeczy przerażającej: ktoś spośród mężów izraelskich pogwałcił święte prawo klątwy wojennej i przywłaszczył sobie pewną część łupów przeznaczonych na cele świątyni. Była to zbrodnia wołająca o pomstę do nieba; tylko śmierć winowajcy mogła przebłagać rozgniewanego Boga.<br>Nazajutrz Jozue zwołał zgromadzenie całego ludu izraelskiego, by wykryć świętokradcę. Wszystkie plemiona, rody i rodziny musiały ciągnąć losy. Znaczony los wyciągnął w