zaufanie temu samemu Bogu, Ojcu, wzmocnione ofiarą krzyżową i wskrzeszeniem Jezusa. A ta idea nie była obcą współczesnemu im judaizmowi. Paweł był absolutnie przeciwny nie judeochrześcijaństwu, bo sam do niego należał i został przezeń upoważniony do pójścia do pogan; tylko walczył o prawo nowych ludów do wejścia do powszechności wierzących swoją drogą, im właściwą. Jednocześnie obrzezał Tymoteusza, by nikogo nie gorszyć. Więc może nie ma "doktryny" Pawłowej, jest natomiast na pewno droga Pawła.<br><br> 2 + 3. Podsumowując to, co powiedziałem - chyba pierwszy raz w moim życiu - o "teologii po Auschwitz": musiała by ona z konieczności być druzgocącą krytyką całego dotychczasowego układu stosunków Kościół