z elektronem powstaje jeszcze jedna cząstka, neutralna, o bardzo małej, bądź zerowej masie. Tą trzecią cząstką nie mógł być kwant , cząstka o spinie całkowitym. Z zasady zachowania momentu pędu wynikało, że taka cząstka musi mieć spin połówkowy. Najprostszy przypadek rozpadu to rozpad swobodnego neutronu: <gap>. Widać od razu, że trzecia cząstka, symbolizowana znakiem zapytania, musi mieć spin połówkowy. W 1931r. <name type="person">W. Pauli</> wysunął hipotezę istnienia cząstki neutralnej (nazwanej przez <name type="person">Fermiego</> neutrinem) przyjmując, że ma ona masę zerową i spin równy oraz że charakteryzuje się niezwykle słabym oddziaływaniem z materią, co tłumaczyło niepowodzenia prób detekcji tej cząstki [2]. Dopiero po upływie blisko trzydziestu