bezczelne absurdy łatane są gadżetami technicznymi i popisami walki &lt;foreign&gt;kung-fu&lt;/&gt;. Zaskakuje toporność, brak poczucia humoru i zero jakiegokolwiek wdzięku. Inną sprawą jest obleśne epatowanie kobiecymi wdziękami trzech bohaterek, co niemalże ociera się o sutenerstwo. Podczas napisów końcowych nagle pojawiają się dziwne sceny z planu filmowego, które pokazują rzecz bardzo symptomatyczną - że twórcy podczas realizacji filmu bawili się znacznie lepiej niż naburmuszona widownia. Powstał idealny produkt, czy raczej towar &lt;orig&gt;filmopodobny&lt;/&gt;, który trzeba jak najszybciej sprzedać czternastoletniemu widzowi-analfabecie. Ponoć sprzedaje się nieźle. I bardzo dobrze - wystarczy i na koks, i na odwyk. <br>Reż. McG, USA 2000.<br>&lt;au&gt;(JAZ)&lt;/&gt;<br><br>*** Pomysłodawcy przedsięwzięcia: producenci &lt;name type="person"&gt;Leonard