w czerwonej, prążkowanej czapeczce i z czerwonym wąskim szalem łopoczącym przy szyi.<br>Stanął jak wryty. - To niemożliwe! - jęknął. Przeraził się jej jak piekielnej zjawy. Wszystko przed jego oczami zamigotało z szaloną szybkością, i drzewo, o które się oparł, raptem samo zaczęło walić się na chodnik.<br>Kobieta w czerwonej czapeczce i szalu szła w jego stronę.<br>Patrzył na czerwień, okrywającą jej głowę i szyję, jak byk wymęczony i rozwścieczony do ostateczności.<br>Kobieta, która szła naprzeciw, nie była sama! Obok niej szedł jakiś pan w jasnych spodniach i granatowej marynarce.<br>Wtedy mgła i ciemność otoczyły wszystko i na zawsze i Widmar zamiast czapeczki