drzwiach domku ukazał się profesor, okręcony ciepłym szlafrokiem.<br>- Dobry wieczór! - powitał mnie wylewnie i zaprosił mnie do wnętrza. Przeszedłszy przez mroczną i zabałaganioną gratami sień, znalazłem się w oświetlonym pokoiku. Znaczną jego część zajmowały półki pełne książek, wielkie biurko i coś jeszcze, czego zrazu nie potrafiłem rozpoznać, bo było nakryte szarą płachtą. To coś miało kształt wielkiego prostopadłościanu.<br>Posadził mnie przy biurku i zabrał się do parzenia herbaty. Robił to długo i niezręcznie, oblewając się wrzątkiem i klnąc przy tym półgłosem.<br>- Zimno tu u mnie. Oszczędzam energii elektrycznej - powiedział tonem usprawiedliwienia. Mam elektryczne piece, ale ta cała aparatura pożera mnóstwo energii