najnowszych, wypowiadał się natomiast za pracami wąskotematycznymi, o charakterze głównie faktograficznym, które przyczyniłyby się do rozbudowy warsztatu historyka dziejów najnowszych. Prof. Najdus wypowiedziała natomiast sąd odmienny: nie przyczynkarstwo i zapożyczanie warsztatu od historyków mediewistów, lecz rozwijanie warsztatu operujacego specjalnie opracowanymi metodami może ulepszyć badania nad dziejami najnowszymi. Z innych zagadnień szczególnie istotna dla historii najnowszej była również sprawa zakresu tez ogólnych, które historyk winien uznać a priori, oraz sprawa zasad krytyki źródeł pochodzących od ruchów postępowych i rewolucyjnych. <page nr=196> W tej sprawie głos zabierali prof. Bobińska (w podsumowaniu), prof. Kowalski i dr Żarnowski, który wypowiadał się przeciwko nadmiernemu rozszerzaniu kanonu tez ogólnych