czym ja siedzę - rzekł Pokraka.<br>- Lustro? Ależ lustra są bardzo drogie!<br>- No to co z tego? Co to za władca, który nie myśli o szczęściu swoich poddanych, tylko wciąż się przegląda! - oświadczył Pokraka i zrobił tak paskudną minę, że aż króla zemdliło.<br>- Przestań, przestań - krzyknął król - zaraz zacznę myśleć o szczęściu swoich poddanych!<br>- No, żeby tylko! - pogroził Pokraka królowi i tak wybałuszył oczy, jakby się dusił.<br>- Tylko nie to, tylko nie to - prosił król - już biegnę!<br>I rzeczywiście zostawił lustro i pobiegł wydać rozkazy, żeby ludziom było lepiej i żeby zrobić dużą fabrykę luster, i jeszcze wydał taki rozkaz, że każdy