w służbie garnizonowej i do munduru galowego. Przepis jej dotyczący opublikowany został w Dzienniku Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 15 z 12 kwietnia 1927 r. (poz. 114). Jednakże normował on jedynie wygląd rękojeści pochwy, nic natomiast nie mówił o głowni. Szabel tego wzoru wyprodukowano bardzo małą liczbę, co było spowodowane szczupłością przedwojennego korpusu oficerskiego marynarki wojennej - 1 maja 1939 r. liczył on zaledwie 358 oficerów. Stąd też niewiele z nich zachowało się w polskich zbiorach muzealnych i prywatnych.<br>W zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie znajduje się luksusowa szabla marynarska porucznika Włodzimierza Opalki. Oto jej opis: &lt;gap&gt; Szabla wz. 1934. Była to