brzmiącego w oryginale wiersza Randalla Jarrella eleganckimi archaizmami typu "twoje lica" albo "twe &lt;orig&gt;morderce&lt;/&gt;"); obok intensyfikowania tego, co zbyt ostrożne, może polegać na &lt;orig&gt;ufrywolnianiu&lt;/&gt; tego, co zbyt poważne.<br>Na ostatniej zasadzie możemy np. wywodzącą się z religijnego repertuaru stylistycznego propozycję Gregory'ego Corso ((...))("Odpuść (mi) to wszystko") przełożyć jako "Przestańmy się szczypać, stary".<br>Albo pierwszą linijkę wiersza Theodora Roethkego "Dziecko na dachu szklarni", ((...)) (dosł. "Wiatr wydymający siedzenie moich spodenek"), oddać wdzięczną frazą "Wiatr porywisty na wysokości pupy".<br>Na wysokości pupy warto w ogóle pozostawać jak najczęściej. Wiadomo, że poeci amerykańscy o niczym innym nie piszą.<br>Jeśli natykasz się w tekście na nieznane