tym i owym, świat znów wydawał mi się piękny. Gdy jednak tylko zacząłem opowiadać o remoncie, pani Roszko zniknęła w łazience razem ze swoją torebką, a Roszkowi zadzwoniła komórka.<br>- Wiecie, na moim stanowisku liczne telefony to codzienność - powiedział, przysłaniając telefon ręką. - To szef. - Roszko mówił tylko jakieś "yhm" albo "no", szef zaś gadał jak najęty. <br>Byłem zły. Mój misternie ułożony plan, zbudowany na wprowadzeniu Roszka w dobry nastrój, zawiódł na całej linii. Po rozmowie z szefem nikt nie ma ochoty na dodatkowe zlecenia, do tego bezpłatne. Roszko najwyraźniej właśnie z jakichś dodatkowych zadań się wycofywał, chrząkając i &lt;orig&gt;ymkając&lt;/&gt; bez ustanku.<br>Tymczasem