walk partyzanckich w kraju, rozwoju organizacyjnego Wojska Polskiego, kształtowania się armii nowego typu, doskonalenia się i wzrostu kadr dowódczych. Mimo, że studia nad sztuką wojenną w latach II wojny światowej zajmują coraz więcej miejsca w opracowaniach historyków, nadal jednak krąg tych zagadnień jest zbyt wąski. W końcowej części referat wysuwa szereg postulatów badawczych, z których najpilniejszym będzie podjęcie prac nad wielotomową historią wojny wyzwoleńczej oraz zwiększenie ciężaru gatunkowego opracowań syntetycznych, które swym ostrzem byłyby zwrócone przeciwko burżuazyjnym zafałszowaniom dziejów II wojny światowej.<br>Istotnym uzupełnieniem referatu prof. dra S. Arnolda były koreferaty przedstawicieli nauki historycznej ZSRR, Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Czechosłowacji o