Tyssowski, człowiek chwiejnych przekonań, który dbał głównie o utrzymanie porządku w Krakowie, a nie spieszył się z szerzeniem propagandy poza jego okręgiem. Wkrótce też doszło do zatargu między nim a radykałem Gorzkowskim; już 24 lutego Tyssowski odsunął od władzy swych kolegów i ogłosił się dyktatorem. Jako powód podawał konieczność przeciwdziałania szerzącemu się w Galicji ruchowi chłopskiemu.<br>Tegoż wieczoru zjawił się w Krakowie Dembowski, który zdążając ze Lwowa ogłosił po drodze w Wieliczce rewolucję społeczną i przyprowadził oddział zbrojny złożony z górników. Dembowski objął urząd sekretarza dyktatora i w ciągu następnych dwóch dni czynny był gorączkowo, pchając naprzód sprawę rewolucji. Zawiązał "klub