że to my jesteśmy najlepszymi kucharzami. Czy tak naprawdę któraś z Was zastanawiała się, dlaczego? Albo fakt, że większość z tej większości jest, no powiedzmy, pokaźnej postury? Dawniej wyciągano mylny wniosek: dobrze gotuje, to mu smakuje, więc dużo tego je. Czy któraś z Was widziała wędkarza lubiącego jeść ryby? Albo szewca w butach? Otóż moje drogie, wielkość kucharza jest wprost proporcjonalna do jego wielkości. Jasne? Im pokaźniejszy, tym ma mniejsze obawy, że czegoś nie dopieprzy lub, nie daj Boże, zupa będzie za słona. Wolny od stresów, może pofantazjować.<br>Wyobrażałem sobie kiedyś, że dziewczyny niepracujące zawodowo mają więcej wolnego czasu. Nie tyle