mi szklankę wody.<br>I śmieje się. Trochę za serdecznie, moim zdaniem, jak na swój własny dowcip. Ludzie kołyszą się w rytm tramwaju i są upajani.<br>- Swoją drogą - mówi Ludka zamyślona - są tacy mężczyźni, którzy w podobnej sytuacji wyskoczyliby poprzez ten tłok z tramwaju i po chwili wskoczyliby z powrotem ze szklanką wody... Zresztą - dodaje po chwili - nie twierdzę, żeby mi się to podobało. Pewnie, że to głupie i przesadne. Nawet wcale bym nie chciała, żebyś ty był taki. Tylko po prostu stwierdzam, że tacy są.<br>Milczę i zaciskam zęby. Cokolwiek teraz powiem, obróci się przeciwko mnie. Postanawiam, że do samego domu