odwracasz się i wychodzisz z pokoju. Usiłujesz wyobrazić sobie psa, którego miałeś w dzieciństwie - białego szpica przejechanego przez samochód.<br>Usiadłem na brzegu wanny i, trzymając w obu rękach szklankę, piłem herbatę małymi łykami. Woda zapełniła już prawie czwartą część wanny. Wstałem i obejrzałem swoją twarz w lustrze. Byłem zarośnięty. Podniosłem szklankę do ust i obserwowałem, jak porusza mi się grdyka przy przełykaniu.<br>- Czy woda jest wystarczająco ciepła? - spytała Wanda zza drzwi.<br>- Tak.<br>Usłyszałem, jak odchodzi do pokoju. Jej ranne pantofle wydawały odgłos podobny do plusku. Obejrzałem się i dopiero teraz zobaczyłem, że płomyki gazu stały się mniejsze. Odstawiłem szklankę na taboret