nocy pobłyskiwało i jak gdyby z potężnej piersi dobywał się pomruk, znów bliższy i głośniejszy &lt;page nr=196&gt;.<br>A więc burza powracała w tę okolicę.<br>Minąłem ścieżkę zbiegającą po stoku góry aż do kamieniołomu i wszedłem do lasu. Raz po raz noga moja zsuwała się do wykrotu wysłanego suchymi liśćmi, co powodowało głośny szmer. Raz po raz potykałem się o pień przewróconego drzewa, o twarz moją ocierały się nisko rosnące gałęzie. Wówczas przystawałem i nasłuchiwałem, czy wywołany przeze mnie szmer nie wypłoszy tego coś" z ciemności i gęstwiny. Raz po raz też wydawało mi się, że przed sobą dostrzegam przyczajoną postać. Niekiedy dłuższą chwilę