u wezgłowia, jedną ręką przytrzymywała twarz chorej, w drugiej trzymała flaszkę z eterem, z której sączyły się jedna po drugiej krople. Zapachniało ostro i mdło, w sąsiedniej sali sanitariusz wyjął szczypcami gazowe maski, narzucił docentowi jedną z nich na twarz, przymocował na karku i wtedy widoczne były tylko przez wąską szparkę spokojne, niebieskie oczy.<br>Medyk Rubiński przypadkowo zajrzał przez drzwi i pomyślał, patrząc na docenta: "Kogo on mi przypomina? Aha, zdaje się Szopena!" Lecz w tej chwili chirurdzy znowu podnieśli ręce do góry i sanitariusz zaczął zawiązywać z tyłu tasiemki ich fartuchów .<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Pierwsze cięcie otworzyło skórę i warstwę białawego tłuszczu, który