albo katowski pień. Pewnego ranka ten straszny los spotkał również sędziwego Mikołaja. Kasia znalazłszy kawałek bałtyckiego złota poprosiła ojca, by jej zrobił z niego serduszko. <br>- Dam je mojemu miłemu. Pragnę, by Ecelino, ilekroć na nie spojrzy - przypomniał sobie o mnie. <br>Wrosz obiecał spełnić prośbę córki. Zdarzyło się jednak, że jakiś szpieg doniósł o tym na zamek i starca wtrącono do lochów. Zrozpaczona Jaskółeczka pobiegła szukać ratunku do narzeczonego. Przybiegła zdyszana i zapłakana na budowę i poczęła pytać murarzy o Ecelina. <br>- Nie widzieliśmy go - odpowiadali. - Jest tu wszakże komtur Henryk. Przyszedł dziś obaczyć, czy budowa daleko już postąpiła. <br>- Gdzie on? - zapytała postanawiając