mruczy Kolumb - jeszcze się przyczepi, że mam spodnie nie wyprasowane.<br>Szatnia. Obaj przygładzają włosy przed lustrem. Jerzy patrzy na bladą, zaciętą twarz przyjaciela. Są tu sami. Tylko we dwóch. Idą. Po czerwonym, szerokim chodniku. Za jakimś nienagannie ubranym panem, który towarzyszy niebywałej kobiecie w wieczorowej sukni.<br>- Uważaj, trzeba wziąć sztony - szturcha go Kolumb, dołączając swoje dwieście złotych. Razem mają pięć setek. Czarny Olo obiecywał choć parę stów jeszcze dziś rano. Biegał do Junoszy po zwrot kosztów jakiejś służbowej podróży. Wrócił klnąc, bez niczego. Pięć setek to mało, ale starzy gracze też wymieniają po trochu, żeby ochłonąć, nie cisnąć wszystkiego na stół