służąca, taka miła i gorąca, że za kilo sacharyny pierdolił ją pół godziny". Coś się komuś pokręciło, teraz kobiety są tańsze, wszystko jest mniej warte. We Wrzosowie był obyczaj śpiewania sprośnych piosenek pod oknami spokojnych ludzi, taki miejscowy folklor. Śpiew się urwał, nagle, po pauzie dało się słyszeć na ganku szuranie, postękiwanie i tupanie. Ktoś strzepywał śnieg z butów. W kożuszku, przygięty, twarz mongolska. W niej szare, drapieżne, jakby przykurzone oczy, których się w tłumie nie zauważa. Ale które dopadną, nawet we śnie. I to będzie z pewnością bardzo zły sen. To Hrehor, okropny typ, złodziejaszek, wnykarz, bimbrownik, jako wyrostek wiejski