stróż Mateusz - jaka <br>to nasza panieneczka wesolutka! Po dwa schody naraz przeskakuje! <br>Wesołego spaceru! - I zdejmował z uśmiechem <br>czapkę. <br><br>- Życzę ci, żebyś wyrosła na pociechę <br>swoim rodzicom - winszowała mi Frulein Anna - i <br>pilniej niż dotychczas przykładała się do arytmetyki <br>i do ręcznych robót. Dziewczynka w twoim wieku powinna <br>już umieć szydełkować... <br><br>Ale Jan - nic. Był zawsze obojętny, grzeczny i taktowny, <br>jak gdyby chciał powiedzieć: "Nie mam zwyczaju wtrącać <br>się do nie swoich spraw i nie lubię, żeby wtrącano <br>się do moich!" <br><br>Zbliżenie między nami nastąpiło w sposób zupełnie <br>nieoczekiwany. <br><br>Mama posłała mnie rano do salonu, w którym Jan jeszcze <br>sprzątał, po