warte istnienia - stawało się. Wspaniałomyślność nie jest natrętna, ona umie czekać, aż rzecz się odsłoni. Nie umie stosować przemocy, bo woli roztaczać opiekę. Ma w sobie coś z "miłującej mądrości". Dawna definicja filozofii mówiła, że jest to "miłość mądrości". Źródłem tak pojętej filozofii jest właśnie wspaniałomyślność. Filozofia nie jest dziełem szyderstwa błaznów, bo szyderstwo nie otwiera człowieka na prawdę , lecz na absurd. A radykalny absurd znosi sam siebie. Do mądrości prowadzi wiele dróg. Jedną z nich była redukcja transcendentalna Husserla, która uwalniała myśliciela od popadania w niewolę intelektualną wobec "tego świata".<br>Inną drogą jest u Heideggera "nastawienie na prawdę bycia". Także