w jądrach tych komórek. Od roku 1961 mnożyły się doniesienia o jego obecności w erytrocytach jądrzastych (por. [108]). Nadawano mu różne określenia i symbole, np. frakcja 5, histon V, histon F2C (F2c), histon KSA (z powodu dużej zawartości lizyny, seryny i alaniny), aż wreszcie obowiązującą do dziś nazwę: histon H5 (tab. 11.3). Szczególne wzbogacenie w lizynę (21­25 mol%) zakwalifikowało to białko do klasy histonów silnie lizynowych. Różniło się ono jednak od histonu H1 większą ilością argininy (ok. 11%), a przede wszystkim nie spotykaną w chemii histonów N-terminalną treoniną. Znana jest pełna sekwencja 189 aminokwasów w H5 erytrocytów kury