w kwasie trójchlorooctowym (18%); 2)wędruje w żelach poliakrylamidowych zarówno mocznikowych, jak i z SDS ponad histonem H1; 3) typowy H1 prawidłowych tkanek ssaków różni się od typowego histonu H1 swoim składem aminokwasowym, co zostało zobrazowane w tab. 11.6; zwraca uwagę obecność w H1 histydyny, której brak w H1 (tab. 11.6, poz. 2), wyższa zawartość aminokwasów zasadowych (tab. 11.6, poz. 19), hydroksyaminokwasów oraz izoleucyny (tab. 11.6, poz. 6, 7, 14), przy znacznie niższej ilości alaniny, a także glicyny i leucyny (tab. 11.6, poz. 9, 10, 15), w porównaniu z histonem H1; 4) wszystkie histony H1 , analogicznie