znacznie szybciej i niekoniecznie w tym samym kierunku, co otaczający je lód (Swithinbank, 1954). Oddzielone są strefami szczelin bocznych, dzięki czemu są widoczne na powierzchni lądolodu (fot. 32). Osiągają długość kilkuset kilometrów, a profil podłużny mają łagodniejszy w porównaniu z krawędzią lądolodu. Podstawowe dane na temat strumieni lodowych zawarto w tabeli 7.5, a przekroje przez niektóre antarktyczne strumienie lodowe przedstawiono na rysunku 7.23.<br> Prędkość strumieni lodowych jest duża i osiąga maksymalnie ponad 8 km/rok w przypadku lodowca Jakobshavn (zachodnia Grenlandia). Antarktyczne strumienie poruszają się z prędkościami rzędu od kilkuset metrów do ponad kilometra na rok (Bentley, 1987), np