moczowego), centralnego lub obwodowego układu nerwowego oraz<br>kręgosłupa. Wyłącznie za pomocą specjalistycznych badań można określić ich<br>przyczynę. Niekiedy trzeba przeprowadzić zabieg chirurgiczny usuwający<br>wadę anatomiczną, czasami wystarczy leczenie farmakologiczne. Jednym z<br>najskuteczniejszych preparatów na samoistne moczenie nocne jest<br>dezmopresin (syntetyczny hormon przysadki mózgowej podawany w postaci<br>kropli do nosa lub tabletek), okresowo zmniejszający wytwarzanie<br>moczu. Sporą popularnością cieszą się na Zachodzie pieluchy dźwiękowe. Gdy<br>dziecko zaczyna się moczyć, znajdujący się wewnątrz miniaturowy mechanizm<br>na baterie uruchamia sygnał, który je budzi.<br>W określaniu przyczyn zaburzeń tak samo ważne są: wywiad, badanie<br>fizykalne, endoskopia oraz USG i RTG. Niekiedy należy wykonać badanie<br>urodynamiczne