w "Czasie nadziei" ślad po nim ginie. "Metalpolem" zarządza już sprawiedliwy i uczciwy komisarz wojskowy. Chodzi po zakładzie jak dobry gospodarz, zagląda do robotniczej szatni, pod prysznice. Przejmuje się ciężkimi warunkami pracy. - Od jutra ma być tu ciepła woda - zarządza w końcu. Starego dyrektora wyrzuca. - Dopuścił pan do wywiezienia na taczce jednego z najbardziej zasłużonych dla zakładu towarzyszy, Karola Szostaka.<br>Działacze "Solidarności" chodzą tymczasem smętnie po spacerniaku w obozie internowania. Jedzą przy tym banany i pomarańcze. Dyskutują. Mecenas Franczuk nadal ich agituje. - Trzeba było wszystko rozwalać - mówi.<br>Pewnego dnia Szostak skromnie ubrany rusza z siatką po zakupy. Zza rogu wyjeżdża nagle