za plecami wojsk polskich powinna była stanąć druga potęga, zrewolucjonizowane masy proletariatu miast i wsi. Ta druga siła powinna była podać rękę rosyjskiej armii czerwonej. Tymczasem bolszewicka armia czerwona została przepędzona na cztery wiatry, uciekła z Polski jak banda napastników. To był istotny, był niewątpliwy cud nad Wisłą.<br>Innym dowodem tajemniczego &lt;orig&gt;opiekuństwa&lt;/&gt; nad Polską były dzieje niektórych ludzi, zwanych przez pana Gajowca "wielkimi polskimi charakterami".<br>- Ktoś - mówił - roznieca wielką duszę w chłopcu z prowincji, w zabiedzonym studencie medycyny, co to nie dojada i nie dosypia, a mieszka jak pies na płocie - ażeby podjął walkę ni mniej, ni więcej tylko z całym