Instytucie Badań Literackich schronienie znalazła grupka badaczy po czystce, jaka nastąpiła na uniwersytetach w marcu 1968. W Instytucie organizowano najciekawsze sesje naukowe i redagowano najlepsze czasopismo humanistyczne. W Instytucie też znajdowała swoje miejsce spotkań intelektualna, a wkrótce polityczna opozycja. Krytyk (i najlepiej zarazem teoretyk czy historyk literatury) był wtajemniczonym w tajniki zawodowej samowiedzy i z tego powodu przysługiwała mu jego wysoka pozycja. Przesłanki owego myślenia nie zostały nadwątlone i w następnych latach - choć w obiegu poza cenzurą ton nadawali raczej pisarze - alians nie został zerwany. Tuż po roku 1989, w pierwszym numerze wznowionych "Tekstów" (zawieszone po wprowadzeniu stanu wojennego) Błoński pisał