do wytworzenia <br>&lt;page nr=136&gt;<br>wielkiego zwątpienia wystarczy tylko jeden 'kluczowy wers' <br>koanu. Bardzo trudno jest ocenić, który z mistrzów zen wpadł w sidła 'zen <br>hierarchicznego', a który nie. Także w szkole soto pojawiły się różne <br>klasyfikacje koanów. Autorstwo systemu koanów przypisuje się Hakuinowi, <br>jednak już w XIII wieku Nampo Jomyo nawiązywał do tak zwanych 'trzech <br>faz' Baizhanga Huaihaia, będących próbą klasyfikacji koanów. Pierwsza faza <br>polega na oderwaniu się od wszelkich przywiązań, wyciszeniu i poczuciu <br>wolności; druga odnosi się do nieprzywiązywania się do stanu nieprzywiązywania <br>się (czyli 'pustki pustki'), trzecią fazą, nazwaną stanem 'niezamieszkiwania' <br>jest ostateczne wyzbycie się wszelkich konceptualnych pojęć. Baizhang <br>podkreślał jednak