wnukami oczekiwał go na stacji. Na dworcu tyle było zieleni i kwiatów, jakby to był najpiękniejszy ogród, a nie dworzec kolejowy. Z gałązek i kwiatów upleciono napis: Witaj, gorąco oczekiwany młody przyjacielu! Wygłoszono cztery długie mowy powitalne, w których Maciusia &lt;page nr=83&gt; nazywano dobrym, mądrym i walecznym królem. Przepowiadano, że panować będzie tak długo, jak żaden król jeszcze. Ofiarowano mu chleb i sól na srebrnej tacy. Zawieszono mu na piersi najwyższy Order Lwa z ogromnym brylantem. Stary król ucałował go tak serdecznie, że się Maciusiowi przypomnieli jego zmarli rodzice i łzy napłynęły mu do &lt;orig&gt;oczów&lt;/&gt;. Orkiestra, sztandary, bramy tryumfalne. Na balkonach dywany i flagi.<br>Na