wobec nieszczęścia, które mnie spotkało. Powinienem był się wcześniej wycofać i objąć jakąś skromną posadę. Niestety, w tym wypadku los postąpił zgodnie z prawidłowością historii.<br>Brama więzienia zamknęła się za nami z łoskotem. Wiele okropieństw słyszałem o UB i chociaż nigdy w nie nie wierzyłem, to poczułem się przez chwilę tak, jak gdyby zamykano nade mną wieko trumny. Na próżno pocieszyłem się, że sprawa nie jest polityczna, tylko łapówkarska.<br>W kancelarii odebrano mi zegarek, pieniądze i wieczne pióro; podpisując protokół, hamowałem z trudem łzy. Wprowadzono mnie do oddzielnej celi, gdzie mogłem usiąść na pryczy i rozmyślać nad swym losem. Choć byłem niewinny i