powierzchnię w miarę ścinania skały, można odtworzyć trójwymiarową postać zawartego w skale szczątku. Konstruowało się niegdyś w tym celu modele z zestawionych w stertę plastrów tektury, wosku czy styropianu. Mniej żmudne jest wykorzystanie programu komputerowego rysującego trójwymiarową rekonstrukcję, którą można obracać na ekranie i zaglądać w jej głąb.<br>Wcale nie tak rzadko zdarza się, że skamieniałość zawarta jest w przejrzystej skale i do trójwymiarowego ujrzenia jej zewnętrznych i wewnętrznych szczegółów nie jest niezbędne jej zniszczenie. Klasycznym przykładem tego rodzaju zapisu kopalnego jest bursztyn. Szczególne zasługi ma w tej dziedzinie eoceński bursztyn bałtycki i mioceński z Dominikany. Im starszy geologicznie, tym rzadziej