podejmowania decyzji przebiega w dwóch etapach. Najpierw stwierdza się stan faktyczny (czyli wybiera jeden ze stanów świata jako ten, który rzeczywiście wystąpił). Następnie podejmuje się tę decyzję, która jest najlepsza (ma największą użyteczność) przy założeniu ustalonego wcześniej stanu świata. Użyteczność skutków decyzji prawnej można wyznaczać w zależności od rozmaitych czynników, takich jak zgodność orzeczenia ze stanem faktycznym, zgodność z literą lub duchem prawa, spodziewane skutki w świadomości społecznej, itp.<br> Oczywiście ustalenie rzeczywistego stanu świata z całkowitą pewnością nie zawsze jest możliwe. Branym pod uwagę możliwościom (np. jest sprawcą, nie jest sprawcą) można przypisywać co najmniej subiektywne prawdopodobieństwa. Czy są one wykorzystywane w