polityki dyskrecjonalnej jest możliwość dopasowania środków oddziaływania na procesy zachodzące w gospodarce do konkretnych zmian koniunkturalnych (inflacja, bezrobocie). Natomiast podstawową jej wadą jest opóźnienie w czasie, związane z przebiegiem procesu podejmowania decyzji korekcyjnych. Na przykład od momentu zauważenia spadku popytu globalnego i wzrostu poziomu bezrobocia do momentu podjęcia działań zapobiegawczych, takich jak zmniejszenie obciążeń podatkowych, musi upłynąć pewien czas poświęcony na uzgadnianie i podejmowanie stosownych decyzji.<br>Podstawowymi narzędziami aktywnej polityki fiskalnej w sferze popytu globalnego, poziomu zatrudnienia, stopy inflacji (decydujących o przebiegu cyklu koniunkturalnego) są:<br>- zmiany stawek i struktury podatków,<br>- zmiany wydatków budżetowych (głównie inwestycyjnych),<br>- korekta deficytu budżetowego i obsługa długu publicznego