położymy na szalę wszystkie cierpienia świata; to dopiero wtedy ukaże się niezwykłość pociechy chrześcijańskiej. Głosi ona bowiem Boga, który o nikim nie zapomina, jedynego, który w tym całym kołowrocie zmian i umierania przynosi nadzieję, który będąc Panem świata nie odwrócił się od niego. Włączył się w los ludzi, stał się takim jak oni, jak te miliardy, bez żadnego pocieszenia, chociaż mógł nie dopuścić do swej śmierci, chociaż jednym tchnieniem ust mógł zmieść ludzkość i stworzyć nowy gatunek. On wolał jednak przyjąć na siebie znak hańby i poddać się oprawcom. Objawienie chrześcijańskie nagle odsłania nieskończoność dobra i miłości. Nagle mówi, że mogę liczyć