że chętnie skorzysta, bo mieszka w takiej okolicy, że woli nie wracać do domu sama. Poszliśmy na przystanek koło kościoła Świętego Krzyża i wsiedliśmy w 107, które, o dziwo, przyjechało niemal od razu. Powiedziałem wtedy:<br>- Już się tu kiedyś spotkaliśmy, w tym autobusie. Dwa tygodnie temu. Na tej platformie. Od tamtej pory cię szukałem. Byłaś w tej właśnie sukience, a ja chciałem wysiąść koło Ronda.<br>Roześmiała się.<br>- Akurat! Nigdy się nie spotkaliśmy. A tę sukienkę mama mi skończyła szyć wczoraj. Bajki opowiadasz. Kiedy to miało być?<br>- Dwa tygodnie temu. Śniłaś mi się. Możesz wierzyć czy nie, ale tak właśnie było.<br>- Nie