utworach Kochanowskiego) wyraziła się myśl - jakże znamienna dla doświadczenia umysłowego XX wieku - że jednym zasadniczych przejawów błędności człowieka jest śmierć. Gdyż śmierć, która jest podstawowym wyznaczającym ludzki los faktem, w żaden sposób nie mieści się w porządku ludzkim, w żaden sposób nie może być w tym porządku objaśniona. I uniemożliwia tan porządek. Poezja Kochanowskiego wie o tym bardzo wiele. <br><br>&lt;tit&gt;GRANICE NIEMOŻLIWOŚCI &lt;/&gt;<br><br>Sercem poezji Kochanowskiego jawią się "Treny". Są one próbą przebicia i zdobycia pewnego rodzaju doświadczenia duchowego, któremu brudno sprostać, a bez którego nie sposób żyć: doświadczenia śmierci drogiej osoby i docierania do umarłej. Mówiąc o docieraniu do umarłych, do tych