właśnie obudzonym przez muzykę rytmem przyrody... Rozumiesz? - w nieskończoność powtarzał Ed, a Iw potakiwała, chociaż nie zrozumiała od razu. - Jest jeszcze jedna tajemnica, o której nie powinienem ci mówić, bo może tak cię przerazić, że w ogóle przestaniesz tańczyć. Pożałujesz, że zostałaś tancerką lub, co gorsza, zaczniesz się bać. A tancerka żyjąca w lęku, obawiająca się tego żywiołu muzyki i ruchu, jakim jest taniec, niszczy samą siebie, zabija się, morduje wszystkie swe marzenia.<br> - Opowiedz mi o wszystkich tajemnicach tańca, o wszystkich tajemnicach sztuki... Mów, jakbyś mówił do własnych myśli, jakby mnie tu nie było. Po prostu opowiadaj o tym, co już