przy wytwarzaniu mleka w proszku i kazeiny, naszych sztandarowych towarów eksportowych. Dewiz w ówczesnych czasach nieustannie brakowało. W dekadzie sukcesu pobudowano więc kilka wielkich zakładów przeznaczonych tylko do produkcji mlecznego proszku i kazeiny. Świat kupował od nas białko, tłuszcz musieliśmy zjadać sami, i robiliśmy to bez wstrętu, bo masło było tanie.<br><br>Po urealnieniu cen, zwłaszcza energii, okazało się, że eksport mleka i kazeiny to średni interes. Od tego czasu wywóz zaczął się szybko kurczyć, ale jeszcze szybciej spadała produkcja mleka, a w konsekwencji - także i masła. W 1992 r. wyprodukowano go jeszcze 155 tys. ton, dwa lata później już tylko 117