byś wolał. Wychodzę za mąż. One są swobodne. Piękne jak kwiaty i równie bezwolne. Zajmiesz się może Dorotą? Albo Savitri Dalmia? Podobna trochę do mnie - mówiła półgłosem, oddychając niespokojnie, podniecona. - Chciałabym, żebyś miał je wszystkie, każdą...<br>Patrzył na nią zdumiony.<br>- Bo wtedy nie byłoby tej jednej, której już teraz nienawidzę - tchnęła mu w twarz. Oddech jej pachniał rozgryzionymi ziarnkami anyżku i alkoholem. Oczy błyszczały w mroku jak u kota.<br>Chyba za dużo wypiła. Czego ode mnie chce? - naszły go wątpliwości. - Ostro gra. Tylko po co?<br>Wysunęła nagle dłoń, stała teraz wyprostowana, obca, władcza. Już sama jej postawa zmuszała do czujności.<br>Odwrócił