otwarcie. Nie zrezygnował jednak ze współpracy z Théâtre Français. Tam złożył ostatni dramat, stworzony dla teatru i ostatni, wystawiony za jego życia. Byli to Burgrafowie (1843). To dzieło miało otworzyć nową epokę w twórczości poety: planował kolejne sztuki z dziejów Francji, cykl wizyjnych kronik z dziejów narodowych.<br>Prezentacja Burgrafów w teatrze stała się jednak klęską Wiktora Hugo, sztuka padła (grana była wprawdzie 33 razy, lecz od początku bez powodzenia, przy nawet zażenowaniu krytyków), tym razem nie z powodów cenzuralnych ani nie z winy aktorów. Przeciwnie, zapowiadana od wielu tygodni w gazetach, poprzedzona licznymi próbami w Comédie Française, po prostu zanudziła premierowych