że wiedza działającego wzrasta w miarę kolejnych zastosowań różnych metod działania. Próby uwzględnienia tego postulatu nie dały, o ile mi wiadomo, zadowalających wyników.<br>Podawano również w wątpliwość założenie dotyczące relacji (choćby probabilistycznej) między działaniem a stopniem realizacji celu. Skąd się taka wiedza bierze? Czy jest ekstrapolacją nagromadzonych doświadczeń w realizowaniu tego właśnie celu, czy też konsekwencją jakichś założeń ogólniejszych? Jak często się zdarza, że wiedzą tego rodzaju dysponujemy?<br>Zarzuty powyższe dotyczą, jak widać, stosowalności naszkicowanych pojęć. Niezależnie od ich słuszności, można zaryzykować pogląd, że konstrukcja miary skuteczności metody nie wydaje się możliwa bez przyjęcia założeń, które na takie zarzuty będą narażone