powyżej i innych nie wymienionych, jest sposób podejścia do problemu, polegający na dążeniu do precyzyjnego opisania fragmentu rzeczywistości za pomocą kategorii prakseologicznych i wykrywaniu struktur warunkujących sprawne działanie w badanym obszarze zachowań. Metoda ta, zwana ujęciem prakseologicznym, bliska jest powszechniej znanemu podejściu systemowemu. Jest tak dlatego, gdyż prakseologia należy do tej samej rodziny dyscyplin co teoria systemów, którą Kotarbiński postulował przed laty jako teorię kompleksów lub zdarzeń.<br> Przy rozpatrywaniu różnic między ujęciami systemowym i prakseologicznym należy wskazać różnicę genetyczną. Ujęcie systemowe wywodzi się przede wszystkim z obserwacji działań, których celem jest poznanie rzeczywistości. Ujęcie prakseologiczne powstało natomiast w związku z obserwacjami skierowanymi