dziesięć na osiemdziesiąt pięć.<br>Naczelny inżynier jęknął rozdzierająco i usiadł na najbliższym kamieniu, uczuwszy w sobie dziwną słabość. Nagle zrozumiał kierownika pracowni...<br><br>I I I<br>Teczka, z którą Bj&lt;symbol desc="oslash"&gt;rn przybył na dworzec we Wrocławiu, była bardzo ciężka. Zawartość jej stanowiło czterdzieści rolek do przykładnicy, dwadzieścia egzemplarzy ładnie poskładanych odbitek i tekturowa rura potężnych rozmiarów, wetknięta pod wieko. Wewnątrz rury znajdowały się pieczołowicie zwinięte transparenty wraz z macierzystą matrycą. Z ulgą postawił teczkę na ławce w długiej hali dworcowej i rozejrzał się wokół. W głębi jego jestestwa zalęgło się pragnienie ulubionego napoju. Spojrzał na zegarek, stwierdził, że do pociągu ma jeszcze pół