Karłowiczowi i jego patriotycznej armii - odpowiadała na ataki rozżaleniem - Bóg krzywdy mojej nie pamięta [...] Nawet anonim jakiś zagroził mi sztyletem, który karcił niegdyś zdrajców kraju"... Jeszcze po latach będzie pamiętała rozpacz i wstyd, że mogła "być w taki gruby, ohydny sposób posądzoną". W tym samym czasie prowadziła polemiki na inne tematy oraz sama atakowała, m.in. Lutosławskiego, który w jednym z artykułów pochwalił sens emigracyjnego bytowania poza krajem, pisząc: "Jeśli nasi najzdolniejsi ludzie odpłyną za morze, to wzmocnią oni tam narodowy byt Polaków, a my nic nie stracimy, bo u nas potrzebni nie najzdolniejsi, ale najcierpliwsi, najwytrzymalsi". Sądem tym autor naraził