Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Młody Technik
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1971
Tytuł: Młody Technik
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1971
specjalizujący się w tematyce morskiej oraz zrzeszeni w Klubie Marynistów w Gdańsku.
Mgr inż. Jan Barczyk
MASKARADA UCZONYCH
Przed co najmniej czterdziestoma laty studenci z pierwszego roku paryskiej wyższej szkoły Ecole Normal mieli okazję uczęszczania na wykłady zagranicznej znakomitości, brodatego profesora Nicolasa Bourbaki. Sławny profesor prowadził swoje wykłady z dużym temperamentem, pokrywając tablice skomplikowanymi wzorami, których sensu najbystrzejsi studenci nie mogli jakoś uchwycić. Trudności te stały się zrozumiałe, gdy się okazało, że w roli profesora występował aktor-amator, doskonale imitujący współczesny żargon matematyczny.
Na tym jednak historia się nie kończy, lecz dopiero zaczyna.
W jakiś czas po zidentyfikowaniu profesora-samozwańca zaczęły
Mgr inż. Jan Barczyk
MASKARADA UCZONYCH
Przed co najmniej czterdziestoma laty studenci z pierwszego roku paryskiej wyższej szkoły Ecole Normal mieli okazję uczęszczania na wykłady zagranicznej znakomitości, brodatego profesora Nicolasa Bourbaki. Sławny profesor prowadził swoje wykłady z dużym temperamentem, pokrywając tablice skomplikowanymi wzorami, których sensu najbystrzejsi studenci nie mogli jakoś uchwycić. Trudności te stały się zrozumiałe, gdy się okazało, że w roli profesora występował aktor-amator, doskonale imitujący współczesny żargon matematyczny.
Na tym jednak historia się nie kończy, lecz dopiero zaczyna.
W jakiś czas po zidentyfikowaniu profesora-samozwańca zaczęły
specjalizujący się w tematyce morskiej oraz zrzeszeni w Klubie Marynistów w Gdańsku.<br><au>Mgr inż. Jan Barczyk</au> <page nr=125></div><br><br><div><tit>MASKARADA UCZONYCH</tit><br><intro>Przed co najmniej czterdziestoma laty studenci z pierwszego roku paryskiej wyższej szkoły Ecole Normal mieli okazję uczęszczania na wykłady zagranicznej znakomitości, brodatego profesora Nicolasa Bourbaki. Sławny profesor prowadził swoje wykłady z dużym temperamentem, pokrywając tablice skomplikowanymi wzorami, których sensu najbystrzejsi studenci nie mogli jakoś uchwycić. Trudności te stały się zrozumiałe, gdy się okazało, że w roli profesora występował aktor-amator, doskonale imitujący współczesny żargon matematyczny.</intro><br>Na tym jednak historia się nie kończy, lecz dopiero zaczyna.<br>W jakiś czas po zidentyfikowaniu profesora-samozwańca zaczęły
