tylko poświęcając myśl podstawowym sztukom odzieży. Lektura podręcznika dała swoje rezultaty.<br>Pięknego, wiosennego dnia uśmiechnięty cudzoziemiec wkroczył do pokoju nieco spóźniony, położył na stole owiniętą w niewielki kawałek papieru kiełbasę i rzekł z triumfem:<br>- Kał... basa!<br>Przez krótki moment po tej wypowiedzi panowało pełne konsternacji milczenie, które przerwał Karolek.<br>- Mocz tenora... - powiedział półgłosem odruchowo i bezmyślnie.<br>- Co takiego?! - spytał zaskoczony Janusz.<br>Karolek popadł w lekkie zakłopotanie.<br>- O rany, skojarzyło mi się. Są takie głupie przeinaczenia różnych słów. Jest kieł basa i ząb tenora i różne inne. Co, nie słyszałeś?<br>- A - powiedział Janusz, przejawiając jakieś dziwne oszołomienie. - Najpierw wisiel, teraz kał tenora